رواية أمل الحياة الفصل الثانى والعشرون 22 بقلم يارا عبد العزيز
مستحيل ايا كان السبب ابقى مع غيرك و انا اصلا مش عايز اطفال انا لو وافقت اصلا اني اجيب اطفال فدا عشان سعادتك و بس غير كدا انا مش بفكر في الموضوع دا
طلعت من حضنه و هي بتبصله پصدمه من كلامه
مش عايز اطفال ازاي و ليه
ريان پحده عايزيني اجيب ولد يعيش نفس اللي انا عاشته!!!!
بقلمي يارا عبدالعزيز
حياة پغضب و هي بتمسح دموعها
و الظروف مش نفسها انت ازاي بتفكر كدا فيه غيرك بيتمنها و مش طايلها
كور ايديه پغضب و اتكلم پحده
حياة اقفلي على الموضوع عشان منزعلش من بعض و انا قولتلك عايزه نروح لدكتور انا معنديش مانع
حياة بدموع و ڠضب
و دا عشان ايه بقى اروح و اخلف طفل ابوه مش عايزاه يبقى الاحسن اخليني قاعده كدا من غير ولاد احسن و ريح نفسك الدكتور قالي مستحيل و اقولك عشان تطمن اكتر خد التحاليل بتاعتي و اعرضها على دكاتره شاطرين عشان يطمنوك انك مستحيل تبقى اب
اتكلم بحنان و هو بيمسح دموعها
انتي عايزه ايه يحياة انا مش عايز غير سعادتك و بس
حياة بجمود و على ايه بقى نحملك فوق طاقتك يباشا خليك كدا و انا هخليني كدا افطر لوحدك بقى انا نفسي اتسدت هروح انام احسن
شالت ايديه من على الرخامه و طلعت من المطبخ و هي بتمنع دموعها من النزول بالعافيه
حسيت انها عايزه تستفرغ وقفت على الحوض و بدأت تستفرغ اكتر من مره و ماسكه معدتها بالم
خرجت من الحمام لاقته واقف بيلبس هدومه في غرفه الملابس
اتكلم بحنان و هو بيشدها من ايديها و بيحط ايديه على خصرها بحنان و بايديه التانيه حاوط وشها و اتكلم بحنان
هاجي من الشغل انهاردة بدري و نروح لدكتور و نوريله التحاليل و نشوف موضوع الحمل دا متزعليش نفسك و مش عايز اشوف الدموع دي تاني في عينيكي
انا مش زعلانة و مش هروح معاك في حته المستر جاي بليل ابقى تعال بدري عشان تعقد معانا
مسح على وشه پغضب و اتكلم پغضب مفرط
اعملك ايه عشان ترضي يعني قولتلك هنروح و نشوف الموضوع و مش هسيبك الا لما تتعالجي اعملك ايه اكتر من كدا هتفضلي لحد امتى عقلك صغير كدا ما تكبري بقى شويه
و ضمھا لصدره بحنان و فضل يملس على شعرها
و الله هتأقلم مع الموضوع عشانك و هعمل اي حاجه عشانك انا اصلا مكمل لحد دلوقتي عشانك انتي اهدي يروحي اهدي و مټخافيش مني ماشي نروح انهاردة
هزيت راسها بالنفي اتكلم بهمس
خلاص مش هنروح هاجي بدري قبل ما المستر يجي متنزليش تعقدي معاه لوحدك اياكي يحياة
بصلها بحزن و عرف انها لسه زعلانة منه اتنهد بحزن و اتكلم بحنان
مش هروح الشركه انهاردة و هفضل معاكي هنا لحد اما المستر بتاعك يجي مش هخرج من الاوضه دي يحياة الا و انتي مش زعلانة مني حتى لو هفضل العمر كله هنا جانبك
يلا بقى و انا اصلا بتلكك عشان افضل معاكي
ابتسمت بخجل و قب لت خده برقه
اممم لا هروح انا مبقتش زعلانة خالص خالص
ريان و هو