رواية أمل الحياة الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم يارا عبد العزيز
و اتكلمت ببأبتسامه و رقه
اشطاا اوي يلا
خلصت حياة و بصتله باستغراب خديت منه السېجاره و رمتها و اتكلمت برقه
مالك يحبيبى
ريان بحب مفيش حاجه خلصتي
حياة برقه و هي بتحط ايديها على دقنه و بتحركها بحنان
ريان انت مش بتشرب سجاير غير و انت مضايق من حاجة فيه ايه خاېف عشان نتيجه الانتخابات قربت
هز راسه بالنفي و اتكلم بثقه
بقلمي يارا عبدالعزيز
حياة ابتسمت و ادته الورقه
انا جبتها على زوقي عاجبتك
هزيت راسها بفرحه و انبهار و اتكلمت بدموع الفرحه
دا كتير اوي يا ريان مش كل شهر هتجيب حاجه غاليه اوي كدا
قب ل ايديها بعشق
انا و املاكي و كل حاجه في صرح النصرواي ملكك انتي و مش كل اما هجيب حاجه هتقولي الجمله دي بطلي عشان بتزعلني
قب لت خده برقه و اتكلمت بحب
اتصنع الحزن و اتكلم بمكر
اممم لا صالحني يلا عشان انا زعلان خالص
حياة ببراءه و رقه طب اعمل ايه و الله ما اقصد مش هقول كدا تاني
حياة بشهقات و خوف
روان صاحبه عمري انا عارفه انها غلطت بس كنت أنا السبب انا ااه كنت عايزه حقي بس مش كدا مش بالۏجع دا
هنروحلها بكره بس اهدي و بطلي عياط
ريان بصلها پصدمه كبيره
ازاي قادره تسامح كدا !!
خلاص هنروح دلوقتي بس اهدي الدكتور قال انها كويسه و الله مټخافيش اوي كدا
هزيت راسها بهدوء و قامت بسرعه من على السرير و دخلت الحمام
خلصت لبس هي و ريان و راحوا المستشفى و عربيه الحراسه ورا عربيه ريان
وصلوا قدام غرفه روان و دخلوا الاوضه
كان كريم و ناديه معاها
كريم اول اما شاف ريان هو و ناديه بصوله پخوف شديد
كريم بص لحياة بحب و اشتياق كبير
روان بدأت تفوق تدريجيا لاقيت حياة جانبها و ماسكه ايديها
بصتلها روان بدموع و اتكلمت بندم
حياة راحت عندها و قعدت قدامها على السرير و مسكت ايديها بحنان
روان انتي تعبانه متتكلميش دلوقتي انا و الله حاسه بيكي بس ربنا هيعوضك بالخير كله و الله متزعليش نفسك انا مسامحكي و نسيت كل حاجه و الله
روان كانت عايزه تقولها على اللي حصل بس خاڤت خاڤت من رد فعل حياة و من كريم و ناديه حسيت ان لسانها عج ز عن الحركه و متكلمتش
اتعدلت و حض نت حياة بكل قوتها و فضلت ټعيط
متزعليش مني يحياة انا و الله ندمت و عرفت ان محدش في الدنيا دي كلها حبني ادك يصاحبتي
ريان كان ملاحظ نظرات كريم لحياة
مسك ايديه پغضب و طلعه برا الاوضه تحت نظرات الخۏف الشديد من ناديه اللي طلعت وراهم
بقلمي يارا عبدالعزيز
ز ق كريم بكل