رواية العقرب الفصل الرابع 4 بقلم أمانى سيد

اه شكلك نسيت
رحيم ودى ايام تتنسى برضوا دى اللى خلتنى نبقى فى المكانه اللى إحنا فيها دى دلوقتي كنت بنقعد شغالين باليومين بدون نوم ولا تعب 
على هتعمل ايه مع البنت اللى جوه دى هتخليها مربيه لفجر وهتكتفى بكده 
رحيم أسأل عنها الأول واتأكد من كلامها كله وأشوف فجر هتحبها ولا لأ وبعدين اشوف هعمل معاها ايه
فى مكان أول مره نروحله كانت تجلس عفت مع امها فى منزل 
هتفضلى قعدالى كده كتير لا شغله ولا مشغله وكل مكان تروحيه تطردى منه 
منه لله رحيم اخد منى كل حاجه 
هو برضه اللى منه لله ولا انتى اللى ديلك ۏسخ كان مستتك ومعيشك هانم وانتى اتبطرتى عليه دى اخرتك قاعده بتشحتى ومش لاقيه شغل لولا الملاليم اللرغبناخدها ايجار من ورشه ابوكى كان زمنا متنا من الجوع ابوكى اللى ماټ بحسرته بعد ماعرف بعملتك السوده 
مكنتش بحبه يا أمه 
آمال كنتى بتحبى مين اللى مشرف فى السچن دلوقتي 
لولا اللى عمله رحيم كان زمانى لسه عايشه معاه 
كل حاجه لبسيها فى رحيم مش جوزك ده اللى كان بيصبحك بعلقھ ويمسيكى بعلقھ 
بس ليه أصل مش واحد ابويا جبرنى عليه 
ابوكى جوزك ليه عشان كان عايز يلمك ويسترك بس انتى نهايتك وحشه عشان بطرك ده 
ياترى قصه رحيم ايه ومين الست دى وعملت ايه مع رحيم