رواية دواء الروح الفصل الرابع عشر 14 بقلم أمانى سيد
انت في الصفحة 1 من صفحتين
الرابع عشر
بصتلها راضيه بقرف من مسكتها ليها وزقت ايديها بعيد عنها
اه انا ضرتك الجديدة واتقبلى الأمر بعيد عنى عشان مش كل شويه تنطيلى هنا بصى يا اختى انا لا بعمل حاجه عيب ولا حرام انا بتجوز على سنه الله ورسوله
اكيد لعبتى فى عقله بحاجه مهو انتى مش اول واحده تعمل كده وانا بحذرك عشان ماترجعيش تقولى ماحذرتنيش ليه طه كان متجوز واحده قبلى واخد كل اللى حيلتها وطلقها ورماها فى الشارع بعد ما اخد منها كل حاجه
بصى يا اسمك ايه انتى قولتى اللى عندك خلاص اتفضلى طرقينا يلا وماتجليش هنا تانى حاكم انا خلقى ضيق حبتين
انتى ايه مابتفهميش ومابتحسيش ده جوزى اللى انتى عايزة بتخطفيه منى
هو عيل صغير اخطفه منك ولو انتى واثقه أوى من نفسك كده جايالى ليه روحى يا اختى امنعيه إنه يتجوزنى
كلام رنا بدأ يعلم فى دماغ راضيه لكنها قررت تستنى وتتأكد منه وماتبينش حاجه لرنا لأن ممكن رنا تكون بتوقع بينها هى وطه
طيب قولتى اللى عندك خلاص اتفضلى بقى مع السلامه
خرجت رنا بعصبيه ونزلت شقتها ولقت زينب قاعده بتشرب شاى قربت منها وزقت الكوبايه من ايديها
كلمتها زينب بشماته
حتى لو مش هتغرف وتدينى كفايه عندى انها شياله ومش أى شيله لا بتشيل صبيان وبإذن الله بعد ٩ شهور تجبلى واد اشيله على رجلى و وقتها هتبقى هى الكل فى الكل وانتى هتعيشى هنا بخدمتك
انتى منك لله منك لله ربنا مش هيسيبك وهيخلصه منك
لا
سبتها رنا ودخلت غرفتها استنت لما طه يجيى عشان تكلمه يمكن نقدر تسيطر عليه
عند طه كان كل شويه بيكلم راضيه يطمن عليهت وكان متحمس أوى من جوازه منها وكل يوم يجيب حلويات لابنها وبيقربه منه
خمن أنها تكون مشغوله لكن اليوم كله كانت متجاهلاه وبدأ القلق يتسربلهم
خلص شغله وراح ليها شقه مامتها وطلب من مامتها انه يشوفها
خرجت راضيه تقابله وهو متضايقه قرب منها طه وحاول يمسك ايديها لكن شدتها منه
فى ايه راضيه انا عملت حاجه تزعلك
انت كنت متجوز قبل رنا
سكت شويه وفهم إن رنا اكيد حكتلها على كل حاجه
أه يا راضيه
وفعلا
