رواية زوجتى قاصر الفصل الرابع عشر 14 بقلم نورهان اشرف

زوجتى قاصر

انت اى و عاوز منى اى انت ليه عاوز تجرحنى و تكسرنى انت عارف انا كل ما حاول ابدأ معاك من جديد ترجع انت تدمر كل حاجة بسبب تصرفاتك انا عاوزه اسالك سوال واحد انت عقلك مش بيفكر فى الكلام اللى بتخرجه جبل ماتجرحنى وتكسر بخاطري بس العيب مش عليك العيب عليا انا لان    فاكره ان قلبك في يوم ممكن يحس بچرحك ليا

قالت كده وخرجت من الاوضه وهي بتحاول تمسح دموعها نزلت من على الدرج بكل سرعه حتى انها لم تلاحظ فتحيه التي كانت تقف في الخارج تستمع الى ما كل يدور داخل الغرف المغلقه دخلت فتحيه غرفتها واتصلت بحسان وقالت: ايه يا حسان هتيجي متى عشان تقف مع صاحبك

حسان بجديه :خلاص يا خاله انا جربت على البلد بس عايز اقولك حاجه

فتحيه بهدوء :خير يا حسان عاوز ايه

حسان پغضب: بصي يا خاله انا عملت كل حاجه انت قلتي عليها عشان كده احسن حاجه ليا وليكي ان الموضوع ده يخلص في اقرب وقت لان انا ما عنديش استعداد اكمل في دور الخدام المطيع ده

فتحيه بهدوء: خلاص يا حسان احنا خلصنا من الراس الكبيره ومبجاش عندنا غير الصغير ومفيش ايام وهنخلص منه زي ما عملنا مع جدو المهم انت تكون في البلد عشان ناخد امضته على كل حاجة بيع و شراء ليك انت  

قالت فتحيه كده وقفلت التليفون حتى من غير ما تنتظر رد حسان عليها

اروحه فتحيه ظهرها على الكرسي وهي تقول خلاص الحلم قرب يتحقق وهتبقى كل حاجه ملك انا لوحدي وساعتها انا بس هكون ست الجصر يا ضرغام انت السبب فى كل حاجة انا عملتها و هعملها انت لوحدك السبب

فلاش باك

ضرغام پغضب :انت اتجنيت يا رافت عاوزنى انا احط ايدي فى  ايد الجنايني بعد ما كبرتك وعلمتك وخليتك راجل مال و هدومك عايزني اوطي راسي واحط راسي في الطين عشان انت بتعشق الخدامه بنت الجنايني اللي كل حياتها قضيتها خدمه ليك ولاهلك  انت اكيد حصل فى دماغك حاجه ماهو مش معجوله تكون فايق وتعمل كدا

رافت بحزن :بس انا بحبها يابا و عاوزها

ضرغام بسخرية:حب اى وجلع حريم ماسخ اى بجولك اى يا رافت انت بعد اسبوع فرحك على بنت النائب صفوان انا مش هجبل تحط راسي انا و العائله كلها فى الطين عشان مجرد خدامه يلا اطلع برا ومش عاوز حد يعرف بالكلام العبيط اللى انت بتجول عليه ده فاهم

حرك رافت راسه بحزن وخرج من غرفه المكتب ام ضرغام وقف فى شباك المكتب  اخذ ينده على عبده الجنايني بكل قوه
:عبده تعال انت وبنتك دلوقتي حالا يلا

حرك عبده راسه وقال :تحت امرك يا ضرغام بيه

بعد مرور عشر دقائق كان يقف كل من عبده و فتحيه بكل هدوء

عبده:خير يا بيه فى اى

ضرغام بسخريه: هو هيجي الخير طول ما