رواية زوجتى قاصر الفصل الرابع عشر 14 بقلم نورهان اشرف

 بنتك دي موجوده

قال ضرغام كده وهو يشير بيده تجاه فتحيه

عبده بستغراب:ليه يا بيه هى عملت اى

ضرغام بجديه :اى رايك يا عبده لو انا ضرغام بيه جيت طلبت ايد بنتك

نظر عبده پصدمه وقال:هو العين بتعالى عن الحاجب يا بيه بجا انت عاوز تطلب ايد بنتى انا

ضرغام بسخرية : اهي بنتك بقى عايزه العين تعلى عن الحاجب يا عبده بنتك اللي انا مشغلكم خدامين عندي عايزه تبقى ست البيت ده تخيل كده معايا لما انا احط ايدي فى ايدك انت

نظر عبده پصدمه الى ابنته وهو يقول :لا يا بيه اكيد حضرتك فهمت غلط انا بنتي عمرها ما هتفكر كدا

نظر ضرغام الى فتحيه بقرف وهو يقول: لا بنتك فكرت ونفذت كمان بنتك لفت على ابني عشان يتجوزها عايزه تبقى ست البيت ده فاكره ان انا راجل اهبل ممكن اوافق على القرف اللي هي عاوزه عشان خاطر ابنى لكن متعرفش ان كلمى انا هنا بس اللى بيمشي وانا عمرى ما هوافق

نظرات فتحيه له پغضب وقالت: انا ما غلطتش انا و رافت بنحب بعض وعايزين نتجوز ايه العيب فى كده  وبعدين ما الست ام رافت كنت خدامه اى الفرق بقا

نظر ضرغام الى عبده بقوه وهو  يقول : اى الفرق الفرق انك متجيش ربع ام رافت وبعدين اى يا عبده تحب تعرفها فين الغلط بتاعها  ولا عاوزنى انا اللى اعرفها بنفسي مع ان انا مش هحب كدا حاكم انت فى الاول و الاخر الخدام بتاعى

لم يتحمل عبده كم الاهانه وصفع فتحيه بكل قوه وقال:اعتذري للبيه يا فتحيه يلا

نظرات فتحيه الى ضرغام وقالت :انا اسف يا ضرغام بيه

كنت فتحيه بتقول تلك الكلمات والدموع تنهمر بكل قوه

ضرغام بهدوء:خالص يا عبده اخرج انت وبنتك بس انا مش عاوز اشوف طايف فتحيه فى البيت مفهوم

عبده بحزن:تحت امرك يت بيه اللى انت عاوزه

نظرا ضرغام الى فتحيه وقال الفرق بينك انتى و ام رافت ان ام رافت اصلها طيب عكسك يا فتحيه

قال كدا و اشر لها بالخروج

خرجت فتحيه وهى تبكى نظر لها ولدها وقال :بلاش عياط يا بنتى فى ناس اتخلقوا فى